«
»

Οἱ τελευταῖες ἡμέρες [Larry Cool]

null

Σ’αὐτὴ τὴν πόλη ποτὲ δὲν βρέχει

Ἕνα ἄλογο ὠρθωμένο στὰ πίσω πόδια,

Τρώγει τὰ σύννεφα.

 

Μ’ἕναν παρατεταμένο πόρδο ὁ πρωθυπουργός,

Διαγράφει στοὺς αἰθέρες ἀνεξέλεγκτη πτήση

Τὸ συρρικνωμένο δέρμα πέφτει στὰ Ἐξάρχεια

Κόρακες βγαίνουν μέσα ἀπ’τοὺς ἀνθρώπους.

 

Χορεύω μὲ δυὸ φίλες μου σουὶγκ στὸ Φλορὰλ

Τ’ἄστρα βλέπουν τὴν ἴδια τους τὴν λάμψη ἀπ’τὰ μάτια μας

Καταλήγουμε σ’ἕνα παγερὸ ξενοδοχεῖο

Εἴμαστε καυλωμένοι· τὰ μουνιά τους ἀχνίζουν

Τὰ σώματα δὲν ἀντέχουν τὴν παγωνιὰ τῆς ὕπαρξης

Φτιάχνουν γύρω τους τὸ κουκούλι τοῦ κόσμου.

Τὰκ-τὰκ ἕνας τυφλὸς μὲ τὸ ῥαβδὶ ξυπνᾶ,

τοὺς θαμμένους κάτ’ἀπ’τὰ πεζοδρόμια ποιητὲς

Ἀνασηκώνουν τὶς πλάκες καὶ βγαίνουν.
__________________________

ΣΗΜ.1. Ευχαριστώ Λάρρυ που με κρατάς ξυπνητή!
ΣΗΜ.2. Θυμήθηκα το επικό: http://rodiat7.blogspot.gr/2009/09/blog-post_17.html (με σχόλια)
και http://rodiat7.blogspot.gr/2009/09/blog-post_17.html (με εικόνες)

This entry was posted on 10 Φεβρουαρίου, 2013 at 2:50 μμ and is filed under ποιηματα, Larry Cool. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

3 Σχόλια to “Οἱ τελευταῖες ἡμέρες [Larry Cool]”

  1. Larry Cool Says:
    10 Φεβρουαρίου, 2013 στις 3:13 μμ

    Πιο σημαντικός από τους ποιητές, είναι αυτός που ξυπνά τους ποιητές…

    Απάντηση
  2. rodia Says:
    10 Φεβρουαρίου, 2013 στις 4:26 μμ

    Και.. μια και πήρα φόρα… συνεχίζω: 🙂

    —

    Οι πρώτες μέρες

    —

    Σ’ αυτή την πόλη βρέχει διαρκώς

    Αρνιά βελάζουν πεινασμένα,

    Οι προβατίνες υπνοβατούν.

    —

    Χιλιάδες μπαλόνια αιωρούνται πάνω απ’ το υπουργικό συμβούλιο,

    Απορροφούν το περιεχόμενο των νοσηρών εγκεφάλων

    Ο αέρας περισσεύει γύρω από τα στεγνά κρανία,

    Φωτοστέφανα ανθίζουν στους απλούς ανθρώπους.

    —

    Παλεύω με τρεις φίλους μου στο αλώνι της ελπίδας

    Ο ήλιος παίρνει φως από τα μάτια μας

    Φτάνουμε ξέπνοοι σε πανδοχεία χαράς

    Είμαστε μεθυσμένοι· τα πέη συρρικνούνται

    Τα σώματα σύντομα θα αναλάβουν δυνάμεις

    Μόλις εννοήσουν τί εστί αληθινός κόσμος.

    Τακ-τακ, ένα ρολόι στενάζει μαλακά,

    Στα πεζοδρόμια θάβονται οι ομίχλες,

    Η υγρασία ζωογονεί την αναγεννημένη ύπαρξη.

    Απάντηση

Σχολιάστε