Απλούστατα, ΔΕΝ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ!

Απλούστατα, εγώ πιά δε σου μιλάω.
Με ρούμπωσες, γι αυτό τα παρατάω.
Λέξη δε θα σου λέω. Θα σε φτύνω,
αφού τα λόγια μου θα καταπίνω!

Απλούστατα, σου λέω την αλήθεια,
δε θα σου ξαναπώ ούτε μιά λέξη.
Θα κόψω την κακή αυτή συνήθεια,
να λέω και να μού λες ώσπου να φέξει.

Και μη θαρρείς πως πάω για καυγά,
τώρα… για να τα βρούμε, είν’ αργά!

Απλούστατα, θα τόχεις καταλάβει,
πως θέλω να πεισμώσεις και να φύγεις.
Τα λόγια σου όλα, τάχω μεταλάβει,
μ’ αυτά που λες και λες, με σιγοπνίγεις.

Κι αν κάτι σου συμβεί και υποφέρεις,
απλούστατα, στο λέω να το ξέρεις,
απλούστατα, εγώ δε θα μιλήσω,
μην τύχει και ξαναγυρίσεις πίσω!

Και μη θαρρείς πως πάω για καυγά,
και… κάνε ησυχία, είν’ αργά!

Στ’ ορκίζομαι, δε σου κρατώ κακία,
που μούπες να μη λέω ότι μού λένε.
Απλούστατα, σ’ αυτή την ηλικία
νομίζουμε πως όλοι οι άλλοι φταίνε!

Αντε, έλα στο κρεββάτι, είν’ αργά,
πάμε για ύπνο! Θα μιλώ… σιγά!!
Σσσσσσσσσ……
_______________________
Η σιωπή ως τιμωρία αδυνάμων θηλέων προς καταπιεστικά άρρενα!
(σκέψου και να μίλαγε δηλαδή…) 😉